Mevsimler de gelir geçer et kemikten de vazgeçer Sen hiç gamda eskimezsin gönül Taşı da bir yosun sarar bu yalnızlık tanrıda karar Sal heybeden hüzünleri gönül
Bülbül gül solunca göçer toprak yağmurdan vazgeçer Sen bu cefadan geçmezsin gönül.
Ölüm dirimden düz geçer Ruhum bedenden vazgeçer Sen bu cefadan geçmezsin gönül.