Alınmam, gücenmem bir vah etsen de benliğime,
Yanında vâveyla kopan bir aşk aht-ı içinde.
Görünce, ışıklar saçınca, revnağın, bakınca,
İçimden bir parça akar ve ah eder yolunca...
Sanki içinde kelebekler uçuştuğu
zaman,
Çıkar dışarı kalbi yerinden
her an.
Yürüdüğüm her sokak daraldı,
Bir nefes ileri sana çıkardı.
Her gün hep aynı kalsa bile,
Sevmem, belki gelirsin diye.
Saçından saçılan yıldızları sen görmesen de,
Tutarken elimde menârı kalır yüksekte.
Olur da bir yanda, senden hiç iz bulunmasa bile,
Yönümdür, Sözümdür aşkın, vâveyla sessizinde…
Sanki içinde kelebekler uçuştuğu
zaman,
Çıkar dışarı kalbi yerinden
her an.
