Biliyorum acıyor ruhun
Yaprak gibi titriyorsun
Geçmeyecek mi sanıyorsun
Umutlarını da korkularını da sen besliyorsun
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi
Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi
Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi
Yenileyecek her hücreni içindeki o dev sevgi
Merhametin şefkatin bu kargaşada fark edemediğin
Merhemidir lâl kalbinin yeter ki görsün gözlerin
Sonra en büyük hayallerin gerçek olsa ne dersin
Çünkü sen buna değersin farkını fark etmelisin
İstediğin ne biliyorum
Ben doğru yolu görüyorum
Bir ışık var içinde seni çağıran…
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi
Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi
Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi
Yenileyecek her hücreni içindeki o dev sevgi
