Biliyorum acıyor ruhun Yaprak gibi titriyorsun Geçmeyecek mi sanıyorsun Umutlarını da korkularını da sen besliyorsun
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi Yenileyecek her hücreni içindeki o dev sevgi
Merhametin şefkatin bu kargaşada fark edemediğin Merhemidir lâl kalbinin yeter ki görsün gözlerin Sonra en büyük hayallerin gerçek olsa ne dersin Çünkü sen buna değersin farkını fark etmelisin
İstediğin ne biliyorum Ben doğru yolu görüyorum Bir ışık var içinde seni çağıran…
Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi Ruhunu en ihtiyacı olan yerinden okşar gibi Sen kaşımadıkça iyileşecek yaralarını unutur gibi Yenileyecek her hücreni içindeki o dev sevgi
